مکانیزاسیون کشاورزی

تولید کنندگان نیشکر در سراسر دنیا بدلیل کاهش خطر آفات مزرعه ای، افزایش راندمان حمل نی خالص به کارخانه بوده و از زمان انقلاب صنعتی تاکنون ازروش سوزاندن نیشکر قبل از شروع به عملیات برداشت بعنوان یک روش استاندارد استفاده می کنند. فرآیند آتش زدن مزرعه در یک مزرعه از پیش تعیین شده محصور شروع می شود که باعث سوزانده شدن قسمت های لیفی شکل و برگهای اضافی خشک روی ساقه اصلی نی خواهد شد. مطالعات قبلی نشان میدهد که مواد لیفی متشکل از حدود 37 درصد از کل ساقه گیاه خشک نیشکر است. آتش زدن مزرعه قبل از برداشت باعث سوختن 80 درصد از  مواد لیفی نی ها شده که باعث بهبود 40-30 درصد بر روی راندمان دروگرها خواهد شد. علاوه بر آن سوزاندن نی باعث میشود تا نی های خالص و عاری از هرگونه مواد ناخواسته به واحد آسیاب کارخانه منتقل شده و راندمان کارخانه افزایش یابد. کاهش مواد خشبی و لیفی باعث کاهش ضایعات در فرآیند تولید شکر از قبیل خاک رُس چسبنده، شن، و گل حاوی شکر خواهد شد. اما از طرفی سوزاندن نی اثرات منفی مختلفی بر عملکرد شکر خواهد داشت. این فرآیند باعث کاهش میزان ساکارز که منجر به کاهش میزان استحصال استخراج شکر منتهی خواهد شد. همچنین نی سوزانده شده  بدلیل جلوگیری از تخمیر ساکارز و تبدیل به اتانول می بایست تا 15 روزمورد فرآوری قرار گیرد حتی اگر نی بطور ساقه تمام قد برداشت شده باشد. سوزاندن نی باعث از بین رفتن واکس یا موم روی سطح نی و برگ شده و استخراج عصاره آسانتر خواهد شد